§ 64
| 1 | Sequitur: cor mundum crea in me, deus, et spiritum rectum innoua in uisceribus meis. |
| 2 | superius mundari ab occultis petit, hic postulat cor mundum creari sibi, quod ei prouenit qui renouatur spiritu; in nouo enim homine cor mundum est, in quo ueterum delictorum fuerit deleta conluuies nec inscripta remanserit aliqua iniquitatis effigies. |
| 3 | grande autem munus cordis esse mundi. |
| 4 | unde pulcre Solomon: quis gloriabitur castum se habere cor? et dominus in euangelio: beati mundo corde; ipsi enim deum uidebunt. |
| 5 | propterea etiam Dauid cor mundum habere cupiebat, ne a facie domini proiceretur. |